Dicht bij bijbelteksten

Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, ervan overtuigd zijn dat wat je niet ziet, toch bestaat.
Om hun geloof werden de mensen uit oude tijden (in de bijbel en in verhalen) met ere vermeld.

Door ons geloof weten wij dat het heelal gemaakt is door het woord van God en dat het zichtbare ontstaan is uit het onzichtbare.

Dat er een wereld is die we niet kunnen zien is duidelijk. Er zijn veel dingen die je niet ziet. Je eigen ogen bijvoorbeeld (alleen in spiegelbeeld of via een foto). Of liefde. Je ziet alleen de daden en het gedrag, de liefde zelf is onzichtbaar. En ik ben wel overtuigd. Van Marijkes liefde bijvoorbeeld. En van mijn eigen ogen. En van een God die het heelal heeft bedacht.
Want deze wereld heeft zichzelf niet bedacht. Er iets is persoonlijks in de wereld, iets prachtigs, schreef Chesterton al. En al dit goede is terug te vinden in deze ruine waarop we leven. Waar nog steeds zoveel prachtigs is te zien.
Het onzichtbare is er voorafgaand aan het zichtbare. En nog steeds erachter.

Op micronivo is de wereld schitterend. Van de zovele soorten bacteriën zijn er maar een stuk of 20 'kwaardaardig'. De rest werkt juist mee, werkt samen.
Op Macronivo is de wereld geweldig. Tijd en ruimte als een geheel van enkele wetmatigheden. Precies zo in elkaar gezet dat menselijk leven er past.
Een kans van de 1 op 10000000000000000000000

De NewYorkTimes vroeg een aantal denkers en auteurs te reageren op de vraag 'wat is er mis met de wereld'.

Geachte heren,

Ik.

Hooachtend,

G.K. Chesterton.

Ik wilde dat ik die moed had. En die humor.